Śluby par, w których każda ze stron jest przedstawicielem innej religii i poglądów, nie są żadną nowością. Ślub z ateistą, apostatą, osobą wyznania prawosławnego lub muzułmaninem jest możliwy i co ciekawe można zorganizować go w Kościele Katolickim. Jest to tzw. ślub jednostronny, który niewiele różni się od tradycyjnego ślubu.

Miłość często łączy ze sobą dwie zupełnie różne osoby. Chodzi nie tyle o wygląd i gusta, ile o tak ważne sprawy, jak wiara i religia. Różnica w narodowości a co za tym często idzie w religii, nie stanowi przeciwwskazań do zawarcia związku małżeńskiego. Osoby, które marzą o pięknej ceremonii w Kościele a ich partner lub partnerka nie wyrażają przeciwwskazań, mają taką możliwość. Zobacz na czy polega ślub jednostronny, jak wygląda i kto może go wziąć.

Ślub jednostronny – co to?

Ślub jednostronny to idealne rozwiązanie dla pary, które różnią się od siebie wiarą i są przedstawicielami różnych religii. Decydując się na taką ceremonię nie tylko osoba innego wyznania, ale także niewierząca może wziąć ślub z katolikiem, który będzie w pełni ważny i będzie niósł za sobą skutki prawne. Ślub jednostronny może obyć się podczas mszy w Kościele. Zgromadzeni mogą nawet nie zorientować się, że biorą udział w tego typu ceremonii.

Ślub jednostronny zawiera się tylko w jednym obrządku. Oznacza to, że ślub zawiera się w jednej świątyni i może go udzielić tylko jeden kapłan.

Nie ma możliwości, aby ślub odbył się najpierw w Kościele Katolickim, a potem np. w Cerkwi. Wykluczone jest też udzielanie małżeństwa jednocześnie przez księdza katolickiego i kapłana innego wyznania. W prawie Kościoła ślub jednostronny nazywany jest także małżeństwem mieszanym. Kościół dopuszcza możliwość zawarcia związku małżeńskiego pomiędzy katolikiem a osobą należącą do Kościoła, który nie utrzymuje pełnej jedności z Kościołem Katolickim np.:

• luterańskiego,
• anglikańskiego,
• prawosławnego,
• innych wyznań religii chrześcijańskiej.

Możliwe jest zawarcie małżeństwa także z osobą, która jest wyznawcą całkowicie innej religii. Należy jednak pamiętać, że w takim przypadku osoba nienależąca do Kościoła Katolickiego musi podpisać oświadczenie. Zgodnie z nim nie będzie ona utrudniała wierzącemu partnerowi w praktykowaniu swojej religii. Nie będzie też negować decyzji o ochrzczeniu wspólnych dzieci i wychowaniu ich w wierze katolickiej.

Ślub jednostronny – dla kogo?

Ślub jednostronny to kompromis dla par, których nie łączy wspólna religia. W Polsce taki ślub mogą wziąć pary dwupłciowe, nie ma możliwości zawarcia małżeństwa w przypadku par jednopłciowych. Małżeństwo mieszane może zawrzeć katolik z osobą niewierzącą lub osobą innego wyznania.

Do ślubu jednostronnego może przystąpić katolik, z osobą:

• nieochrzczoną,
• ochrzczoną ale wychowaną w innej wierze,
• niewierzącą,
• nie praktykującą wiary katolickiej,
• która odstąpiła od kościoła,
• trwającą w cenzurach kościelnych.

Wszystkie zasady ślubu jednostronnego są określone przez Instrukcję Episkopatu Polski, która mówi o wszystkich formalnościach, które trzeba dopełnić, aby zawrzeć małżeństwo mieszane w Kościele Katolickim. W Instrukcji znajdziemy m.in. taki zapis:

„W oparciu o poszanowanie sumienia, urobionego, jak można domniemywać, w dobrej wierze, wymaga się, by wskazane wyżej osoby, przy zawieraniu małżeństwa ze stroną katolicką, zostały poinformowane o zobowiązaniach strony katolickiej i by przyjęły do wiadomości z pełną świadomością treść tych zobowiązań. To świadome przyjęcie treści zobowiązań strony katolickiej do wiadomości przez stronę niekatolicką wydaje się gwarantować, że jest ona gotowa okazać naturalnie obowiązującą tolerancję względem przekonań przyszłego współmałżonka i obowiązków wynikających z tych przekonań. Obydwie strony powinny zostać pouczone o istotnych celach i przymiotach małżeństwa, jego jedności czy wyłączności i nierozerwalności, jak również w wypadku osób ochrzczonych, o sakramentalności małżeństwa”.

Ślub jednostronny – formalności

Przygotowania do zawarcia małżeństwa mieszanego nie różnią się wiele od formalności, które wiążą się z tradycyjnym ślubem. Jedną z niewielu różnic stanowi jednak obowiązek otrzymania przez parę młodą dyspensy od biskupa.

Ślub jednostronny nie może się odbyć, jeśli para nie otrzymała dyspensy, czyli pozwolenia, które jest wydawane przez biskupa.

Tak jak już wspomnieliśmy, konieczne jest także podpisanie przez osobę niewierzącą lub innej wiary oświadczenia, w którym poświadczy ona, że nie będzie utrudniała małżonkowi lub małżonce praktykowania wiary i wychowywania wspólnych dzieci w wierze katolickiej. W oświadczeniu znajduje się też zapis o tym, że druga strona umożliwi chrzest potomków, jeśli mąż/żona będzie tego chcieć.

Oświadczenie wysyłane jest do biskupa, w celu jego rozpatrzenia. Po wypełnieniu oświadczenia i otrzymaniu dyspensy para może wziąć ślub jednostronny.

W przypadku ślubu jednostronnego strona wierząca musi brać udział w naukach przedmałżeńskich i dostarczyć świadectwo ukończenia katechezy. Druga strona nie ma takiego obowiązku i może pominąć te formalności.

Warto też znać zapisy w Kodeksie prawa kanonicznego, które mówią, że:

• Osoba wyznająca wiarę katolicką powinna być w pełni gotowa odsunąć wszystkie zagrożenia i niebezpieczeństwa utraty wiary. Powinna ona złożyć szczere przyrzeczenie, że będzie robiła wszystko, aby jej przyszłe dzieci zostały ochrzczone i wychowane w wierze katolickiej.
  
• Osoba niewierząca powinna zostać powiadomiona w odpowiednim czasie o wszelkich przyrzeczeniach strony wierzącej. Musi się to odbyć w taki sposób, aby była ona całkowicie świadoma treści danego przyrzeczenia, a także obowiązku strony wierzącej.
  
• Obie strony małżeństwa mieszanego powinny zostać pouczone o ważnych przymiotach małżeństwa oraz jego celach, których nie można wykluczyć.

Ślub jednostronny z rozwodnikiem

Czy ślub jednostronny z rozwodnikiem jest możliwy? Niestety nie. Rozwój jest jednym z przeciwwskazań do ponownego zawarcia ślubu w Kościele Katolickim. Prawo Kościoła nie przewiduje możliwości, aby osoba po rozwodzie wzięła ślub z osobą wyznania katolickiego, która jeszcze nie brała nigdy ślubu kościelnego.

Wiara katolicka nie uznaje “rozwodu kościelnego”. Nawet jeśli formalnie nie pozostajemy już w związku małżeńskim, to dalej jesteśmy związani z osobą, z którą kiedyś wzięliśmy ślub kościelny i powiedzieliśmy sakramentalne “tak”. Jeżeli małżeństwo nie zostało unieważnione w Kościele, to wedle jego prawa nadal ono istnieje i jedynie śmierć może je rozwiązać.

Dokładny przepis dotyczący tej sytuacji zawarty jest w kanonie 1085 KPK. Głosi on, że „nieważnie usiłuje zawrzeć małżeństwo, kto jest związany węzłem poprzedniego małżeństwa, nawet niedopełnionego”. Ślub jednostronny z rozwodnikiem nie jest możliwy, ponieważ istnieje przeszkoda do zawarcia małżeństwa.

Unieważnienie małżeństwa w Kościele nie jest możliwe, można mówić jedynie o “stwierdzeniu nieważności małżeństwa”. Aby jednak tak się stało, konieczna jest sprawa w sądzie kościelnym, która wymaga wiele czasu i zgromadzenia mocnych dowodów. Ślub z rozwodnikiem jest jednak możliwy w Urzędzie Stanu Cywilnego i można go wziąć bez problemu.

Ślub jednostronny z ateistą

Choć ślub w Kościele Katolickim z ateistą może wydawać się dość kontrowersyjny, to jest on możliwy. Prawo Kościoła zezwala na zawarcie związku małżeńskiego między osobą wierzącą a niewierzącą. W takim wypadku ślub jednostronny jest bardzo popularnym rozwiązaniem i pozwala stronie wierzącej na realizację marzenia o ślubie kościelnym. Druga strona może przy tym zostać wierna swoim przekonaniom i zasadom, wystarczy, że wypełni kilka formalności.

W związku, w którym jednej stronie zależy na ślubie kościelnym, a druga jest ateistą, ale nie widzi przeciwwskazań do tego, aby spełnić marzenia partnera, małżeństwo mieszane jest najlepszym kompromisem.

Ślub z ateistą budzi coraz mniej kontrowersji, ponieważ kultura cały czas się zmienia, a Kościół mimo konserwatywnego podejścia do wielu spraw zaczyna to zauważać. Ślub z ateistą nie odbiega za bardzo od tradycyjnego ślubu. Różnica jest taka, że osoba niewierząca nie musi używać znaku Krzyża, a jej przysięga nie kończy się słowami: “Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący, w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci”.

Ślub jednostronny z apostatą

Apostata to osoba, która odrzuciła wiarę katolicką, czyli dokonała apostazji. Apostata jest ochrzczony i mógł być wychowywany w wierze katolickiej, jednak w pewnym momencie życia przestał się z nią utożsamiać. Osoba, która odrzuciła wiarę, może zawrzeć pełnoprawny ślub kościelny z katolikiem. Wygląda to podobnie jak w przypadku ślubu z ateistą i apostata musi wypełnić kilka formalności, czyli np. złożyć oświadczenie.

Coraz więcej osób decyduje się na apostazję. Na szczęście Kościół nie zabrania takim osobom zawarcia związku małżeńskiego z osobą wierzącą, która praktykuje wiarę katolicką. Jeśli apostata nie wyrazi woli, aby druga strona mogła praktykować wiarę katolicką i wychowywać dzieci zgodnie z nią to ślub jednostronny nie będzie się mógł odbyć.

Ślub jednostronny z osobą wyznania prawosławnego

Jednym z przykładów ślubu jednostronnego jest związek małżeński z osobą wyznania prawosławnego. W takim przypadku w przeciwieństwie do związku z apostatą lub ateistą obie strony mogą przystąpić do sakramentu Komunii Świętej. Osoba wyznania prawosławnego musi jednak wcześniej wyspowiadać się w cerkwi.

W tym przypadku możliwa jest ceremonia w obrządku prawosławnym w cerkwi między osobą prawosławną a katolikiem. Taka ceremonia jest traktowana jak ślub jednostronny, ale wtedy to strona katolicka musi wypełniać dodatkowe formalności.

Dokumenty, które katolik musi dostarczyć do Cerkwi:

• zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego,
  
• akt chrztu (Kościół Prawosławny akceptuje chrzty dokonane w Kościele Katolickim),
  
• zaświadczenie przedślubne, które potwierdza trzykrotne odczytanie zapowiedzi w parafiach skąd wywodzą się wybrankowie.

Ślub jednostronny z grekokatolikiem

Ślub jednostronny z grekokatolikiem nie jest możliwy, ponieważ Kościół grekokatolicki nie jest osobnym kościołem. Jest on częścią Kościoła Rzymsko-Katolickiego, czyli w takim przypadku obie strony są przedstawicielami tego samego Kościoła i ich ślub jest traktowany jako tradycyjny. Ślub w Kościele grekokatolickim różni się obrządkiem i tradycją, jednak prawdy wiary są takie same. Ślub katolika z grekokatolikiem nie jest więc ślubem jednostronnym.

Jak wygląda ślub jednostronny?

Ślub jednostronny to doskonały przykład tego, że miłość nie wybiera oraz nie zna granic. Zawarcie związku małżeńskiego z ateistą, apostatą lub osobą innego wyznania nie powinno już nikogo bulwersować, a Kościół zezwala na takie ceremonie. Ślub kościelny jednostronny nie jest trudniejszy w organizacji niż tradycyjny ślub. Kościół Katolicki nie utrudnia w żaden sposób zakochanym osobom zawarcia związku małżeńskiego. Bardzo często goście nawet nie wiedzą, że biorą udział w ślubie jednostronnym, jeśli nie zostaną o tym wcześniej poinformowani.

Para młoda musi jedynie otrzymać dyspensę od biskupa, czyli pozwolenie na zawarcie małżeństwa mieszanego. Zwykle władze kościoła wyrażają zgodę na to, aby ślub jednostronny odbył się podczas mszy.

Podczas ślubu jednostronnego z apostatą lub osobą niewierzącą druga strona nie składa przysięgi przed Bogiem. W takie sytuacji przysięga jest podobna do tej, którą składa się w USC. Brakuje w niej słów: “Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci”. Oprócz tego osoba niewierząca lub wyznająca inną wiarę nie przyjmuje Komunii, nie wykonuje znaku krzyża i nie musi iść przed ślubem do spowiedzi.

Ślub kościelny jest dla wielu osób ważnym przeżyciem duchowym, z którego nie chcą rezygnować. Na szczęście nawet w przypadku związania się z partnerem, który wyznaje inną wiarę, możesz zawrzeć związek małżeński w kościele. Najważniejsza jest jednak rozmowa z drugą połówką i poznanie jej punktu widzenia oraz potrzeb. Wspólnie możecie zaplanować ceremonię, która będzie odpowiadać Wam obu i na zawsze zostanie najważniejszym wydarzeniem w Waszym życiu.

Ślub jednostronny – podsumowanie